In een van de eerdere posten op deze blog heb ik jullie warm proberen maken voor het
project Dagen Zonder Vlees. Vandaag las ik in de krant een mooi tekstje hierover: Het is een blog van Martin Heylen: Vleesloze dagen.
Ik vind het een mooi artikel, en hij brengt goed over wat ik ook bedoelde.
Zo vertelt hij bijvoorbeeld dat er zoveel te ontdekken valt in de vegetarische keuken!
Het blijft een idee van vele mensen dat vegetarische eters gewoon het vlees op hun bord vervangen door een vleesvervanger. Alle dagen patatjes met groenten en een groentenburger zou ik inderdaad ook niet zien zitten... Maar dat is een verkeerd idee! Als je een beetje op zoek gaat naar recepten kan je héél wat vegetarische en érg lekkere gerechten ontdekken.
Vandaag bijvoorbeeld heb ik met mijn mama een receptje gemaakt dat ook uit de krant kwam: Tajine met pruim en raapjes. Een internationaal gerecht, meestal wat minder goed voor het milieu aangezien de ingrediënten van ver moeten komen. Maar raapjes zijn van dit seizoen, en we hadden nog pruimen van vorige lente in de diepvries zitten. (een trucje om ook in de winter zomers fruit te kunnen eten)
Het was een geslaagd en zeer lekker receptje!
 |
| Via De Standaard |
Wat Martin Heylen ook zegt in zijn blog, is dat hij af en toe toch wel eens vlees eet. Dat kan natuurlijk! Je hoeft het vlees niet uit je leven te bannen, alleen wat minderen is al heel positief! Daarmee het begrip flexitariër: een vegetariër die af en toe toch vlees eet. Ook wikipedia kent het flexitarisme :)
Het zou goed zijn moest hier nog meer aandacht naar gaan.
Want ik denk dat een groot deel van de bevolking het niet erg zou vinden om af en toe wat minder vlees te eten eigenlijk. Het probleem is dat vlees de norm is. Je staat er niet bij stil dat je vlees aan het eten bent, of je weet niet wat je anders zou moeten klaarmaken.
Daarom ga ik proberen af en toe nog wat vegetarische receptjes op deze blog te plaatsen. Maar natuurlijk is er ook genoeg inspiratie te vinden op vele andere plaatsen op het internet, in kookboeken,...
BLOG. Vleesloze dagen - Martin Heylen
woensdag 13 maart 2013, 03u01
Ik werd (op)gevoed als carnivoor. Een volksjongen, die fysieke arbeid moest doen. Zonder vlees geen spieren, zei vader. Elk jaar werd er op zijn minst een varken geslacht. Dat moest zo.
Later slaagde ik er tot mijn verbazing in om een marathon in de benen te krijgen door vooral massa’s groenten, pasta en fruit naar binnen te stouwen. Een nieuwe wereld ging voor mij open.
Sindsdien eet ik veel minder vlees.
Eergisteren bereidde ik een vegetarische pasta met verse gestoofde groenten zoals rode paprika, tomaten, bleekselder, look, sjalotje, verse dille, kappertjes. Als vleesvervanger: krokant gebakken champignons. Bijgekruid met veel ras-al-hanout en cayennepeper. Heerlijk!
Vanavond frietjes van knolselder, lekker dik en rondom bruingestoofd in de pan. Serveren met rode bietenpuree en oesterzwammen.
Suuperlekker! Eat light, sleep light, is mijn motto. Doe het zelf maar eens. Drink er een frisse witte wijn bij en vergelijk met een zware vleesmaaltijd. Wedden dat uw dromen verteerbaarder zijn?
Minder vlees eten heeft zo zijn gevolgen.
Hoewel ik me vrolijk laat gaan en er over 'minder wijn drinken' niet gesproken wordt ben ik een kilo afgevallen.
Een paar dagen geleden at ik een biefstuk en geraakten mijn kaakspieren letterlijk vermoeid van het kauwen. Vreemd.
Toch ben ik niet helemaal vleesloos.
Een getalenteerde kok kan mij best wel verleiden met een culinair hoogstandje. En soms kan ik niet anders, zeker tijdens die reizen in Siberië en Afrika was er moeilijk aan te ontkomen. In Siberië zeiden de Russen: 'Een vegetariër is een persoon die geen rood vlees eet, maar wel varken en kip.' Om u maar een idee te geven.
Wel neem ik aan deze actie actief deel omdat er gevraagd wordt om minder vlees te eten. Daar doe ik graag aan mee, ook na die veertig dagen. Uit respect voor de planeet, uit liefde voor dieren. En ook uit eigenbelang, want het is gezonder en bovendien culinair interessanter.
Er ligt zo’n rijkdom te rapen in groenten- en fruitwinkels. Er zijn vissoorten die niet bedreigd zijn en door onze Belgische vissers dagelijks worden aangevoerd: schelvis, poon, pieterman, inktvis...
Waarom vind ik dit een mooi initiatief? Omdat het een sterk signaal is, mensen bewust maakt. Mooi dat één mens wel degelijk een verschil kan maken, een beweging op gang kan brengen. Alles wat mensen uit het stroeve stramien van hokjesdenken kan halen juich ik toe. En steun ik.
