Sinds enkele weken ben ik begonnen met een nieuw projectje.
Ik gebruik geen shampoo meer... al bijna 2 maand.
Nu denk je zeker iew, wat is dat nu? Maar lees even door en ik zal het uitleggen :)
Waarom ineens deze beslissing?
Deels omdat ik had gelezen over enkele chemische stoffen in shampoo en hun twijfelachtige effect op ons lichaam, daarbij omdat ik me zorgen maak over het milieu en ook omdat ik blij word van het idee om nooit meer flessen shampoo en conditioner te moeten kopen.
Ben je nieuwsgierig geworden en wil je weten hoe je dit doet? Hieronder vind je de details.
Waarom shampoovrij gaan?
1. Shampoo is een detergent.
Kijk eens op de achterkant van je fles shampoo, en je zal zo goed als zeker zien staan:
Sodium Lauryl Sulfaat (SLS) ofwel Sodium Laureth Sulfaat
(SLES), dit is de mildere vorm. Deze synthetische stof vind je in 90% van de schuimende cosmeticaproducten. Het is zelfs het belangrijkste ingrediënt, meestal staat het net na water/aqua op het lijstje. Fabrikanten voegen SLS toe omdat het goed reinigt en schuimt en goedkoop is. Op zich niets mis mee. Maar, sulfaat is een zout van zwavelzuur en naast het schuimende en reinigende effect heeft het ook een emulgerend effect. Emulgeren is het vergemakkelijken van het mengen van twee stoffen die normaliter niet met elkaar zouden mengen. Water en olie bijvoorbeeld. SLS is dus een detergent.
|
Mijn oude shampoofles |
Eigenlijk is het maar raar om ons haar dus te wassen met hetzelfde product als waarmee we de vaat doen? Maar in essentie is het dat wat we tegenwoordig doen.
Je hoofdhuid produceert gezonde oliën. Deze dienen om je haar te beschermen. Shampoo met het detergent SLS gaat je haar dus wel reinigen, maar gaat tegelijk deze oliën oplossen. Dit is met gewone zeep niet het geval.
Hoe komt dat nu?
Voordat shampoo op de markt kwam (dit was in het begin van de 20e eeuw) gebruikten mensen gewone zeep om hun haar te wassen.
Zeep maakt je haar eigenlijk even proper als shampoo. Maar, zeep werkt niet goed in basisch water. Toen water in meer geciviliseerde gebieden meer basisch (= harder) begon te worden, werkte zeep niet zo goed meer om je haren te wassen, en werd shampoo geïntroduceerd.
Volgens de fabrikanten is shampoo veel beter als zeep. Ze slaan ons om de oren met almaar nieuwe voordelen van shampoo: het geeft je haar meer glans, het maakt je haar voller, ...
Maar als kijk ik naar foto's van voor de shampoo-tijd dan hebben deze mensen hebben heel mooi glanzend en volumineus haar! En dan vraag ik me af: waarom?
Tja, ik denk dat het gewoon nog eens dat consumentisme is... Men heeft ons heel ons leven verkocht dat als we die verzorginsproducten niet kopen-kopen-kopen, we vuil en vies zijn. Het spijt me marketing-goeroes, maar deze vrouw zag er toch wel heel mooi uit!
Het enige voordeel van shampoo is dus dat het zowel in hard als in zacht water werkt.
En daarbij komt een sterk nadeel, want SLS is eigenlijk echt een
agressief product. Het reinigt zo sterkt dat het zelfs gebruikt wordt om garagevloeren te reinigen en motoren te ontvetten.
De hoeveelheid van deze chemische stof in shampoo wordt natuurlijk gecontroleerd en is veilig, mits je het niet te vaak gebruikt en grondig uitspoelt. Maar het zorgt wel voor uitdroging en breken van je haar. En daardoor kwamen nadien de conditioners op de markt, om de verloren vetten weer aan te vullen. Ongelofelijk hé!
2. Shampoo bevat ook nog enkele andere speciale stoffen...
Naast SLS, bevat shampoo ook vaak minerale olie:
siliconen. De naam klinkt mooi, maar dit is een bijproduct wanneer benzine(!) gedestilleerd wordt uit ruwe olie. Siliconen leggen een laagje over je haar, wat het een kunstmatige glans geeft en zacht maakt. Dat willen we natuurlijk. Maar omdat het niet absorbeerbaar is (gelukkig maar), werkt het als een barrière op je hoofdhuid. Je haarschubben kunnen ook niet meer openen om voeding te geven en je haar wordt uiteindelijk helemaal uitgedroogd en broos. Plus, de volgende keer dat je je haar wast zal je nog meer shampoo nodig hebben, omdat je eerst door dat laagje siliconen moet. Ingrediënten die eindigen op -cone zijn siliconen. In dit voorbeeld hierboven kan je Dimethicone zien staan.
Anderzijds bevat shampoo ook
parabenen, als conserveermiddel. Deze stof kan je trouwens in zo goed als alle cosmeticaproducten vinden. Parabenen zijn een controversieel onderwerp, want enkele wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat ze een mogelijke link met borstkanker en vroegtijdige huidveroudering hebben. Maar hier is uiteindelijk geen significant bewijs voor gevonden. Anderzijds kan een product zonder parabenen direct veel bacteriën gaan bevatten, waardoor je ook huidirritatie zou krijgen. En deze producten zouden ook veel minder lang houdbaar zijn. Met andere woorden, parabenen zijn moeilijk te vermijden in cosmeticaproducten, als je niet elke week een nieuw wil kopen, maar als ik ze al uit mijn shampoo kan weren maakt dat ook al een verschil!
3. Shampoo is niet goed voor het milieu
Ten eerste, omdat de chemicaliën uit de shampoo niet biologisch afbreekbaar zijn. En anderzijds omdat shampoo meestal verpakt is in kunststof flesjes. Die moet je dan weer wegsmijten als ze op zijn. Dat is nog eens een extra impact op het milieu.
4. Shampoo is een duur product
Als je bedenkt dat het eigenlijk maar water en detergent in een mooi flesje is. (Shampoo bestaat voor 80 procent uit water)
Hoe shampoovrij gaan?
Genoeg redenen dus om de chemische shampoo uit je badkamer te bannen. Door de heisa rond SLS zijn er tegenwoordig wel meer en meer 'natuurlijke' shampoos op de markt. Maar ik vind deze meestal nogal duur, en vaak zitten er toch nog andere chemische stoffen en bewaarmiddelen in.
Maar wat kunnen we dan gebruiken? Zeep werkt niet in ons basisch water... moeten we dan een waterverzachter installeren? Zeker en vast niet, er zijn vele alternatieven! Zelf heb ik gekozen voor
Natriumcarbonaat/Baking Soda. Dit is een niet-agressieve stof, een zwakke base, die je haar op een zachte manier reinigt. Misschien ken je de naam wel ergens van, want deze stof wordt ook gebruikt in voeding. (niet in detergenten dus)
In ons land wordt natriumcarbonaat bij het koken niet vaak gebruikt, maar in Engeland bijvoorbeeld zie je Baking Soda overal. Het wordt typisch gebruikt in Gingerbread en Scones, maar ook in cakes en koekjes. Verwar 'baking soda' niet met 'baking powder', het gewone bakpoeder dat wij ook kennen. Baking powder of bakpoeder is natriumcarbonaat waaraan een droog zuur is toegevoegd. Zo is het minder van belang dat je je deeg onmiddelijk in de oven zet.
Maar dus: je kan natriumbicarbonaat bij ons vinden in de grote supermarkten, zoals de Colruyt of de Delhaize
(Bicarbonate voor voeding, van Cérébos). Een doosje van 400g heeft me in de Colruyt 2,5 à 3 euro gekost, en je kan er wel een twintigtal keer je haar mee wassen. Nu heb ik net ontdekt dat ze Baking Soda ook verkopen in de Aziatische winkel, en daar kost het nog geen euro voor dezelfde hoeveelheid.
Werkwijze
Dit is het
recept:
1 afgestreken eetlepel (= 15g) op 1 glas ( = 250 ml) water. Het kan wel nodig zijn de verhouding wat aan te passen naargelang je type haar: als je dikker of gekruld haar hebt, gebruik je wat meer natriumbicarbonaat, en omgekeerd. Je moet een beetje zoeken tot je de beste hoeveelheden voor jou vindt.
En ziezo, je shampoo is klaar! :)
Zelf maak ik mijn shampoo in een glazen bokaal. Dat is herbruikbaar, en heeft ook een brede opening (zodat ik niet te veel smos). Voordat ik in de douche ga doe ik er een lepel natriumcarbonaat in, en in de douche voeg ik er dan warm water aan toe. Deksel erop, en goed schudden zodat het wat oplost.
Tijdens het douchen giet ik mijn zelfgemaakte shampoo in enkele beurten over mijn haar en masseer ik het wat in. Nadien goed uitspoelen en ziezo!
Na het soda-en is mijn haar wel meestal zeer warrig. Conditioner is minder schadelijk als shampoo, maar ook voor deze is er een alternatief, namelijk appelazijn. Appelazijn is net als baking soda een echt wondermiddel. Als je het even op google intypt kan je er allerlei toepassingen voor vinden: als kuisproduct, in recepten, als geneesmiddel,... en dus ook voor je haar! Appelazijn neutraliseert de Ph van je haar, ontwart je haar en geeft het glans. De verhouding is dezelfde als hierboven: 1 eetlepel appelazijn op 1 glas water. Als je haar van nature eerder vettig is, gebruik dan wel niet te veel hiervan, of enkel op de puntjes.
Als je eenmaal beslist om poo-free te gaan, hou dan wel rekening met een soort overgangsperiode. Dit komt omdat je hoofdhuid door het jarenlange gebruik van shampoo, dat telkens op agressieve wijze alle oliën verwijdert, geconditioneerd werd om na elke wasbeurt veel olie te produceren.
Dit olieverlies moet nu niet langer gecompenseerd worden, en je lichaam moet zich hieraan aanpassen.
Toen ik zelf begon met dit 'experiment' merkte ik inderdaad wel dat mijn haar na 2 dagen alweer wat vettig begon te worden. En zo kon ik inderdaad niet rondlopen. Dus toen heb ik het gewoon wat meer gewassen (want met het niet-agressieve baking soda kan je je haar zoveel wassen als je wil) En zo heb ik de frequentie geleidelijk aan afgebouwd. Nu zijn we 2 maanden later, en ik was mijn haar ongeveer 1 keer in de week met baking soda. Tussendoor spoel ik het wel eens af als ik in de douche sta. En ik moet zeggen, het resultaat is super! Mijn haar is schoon en voelt zacht aan, en dat zonder chemische stoffen of andere brol. Het baking-soda systeem werkt goed en is ook nog leuk om te doen ook. Voor mij geen shampoo uit de winkel meer! :)
|
Het resultaat :) |